نگرانی نیمه شبانه

چرا این کابوس های گاه و بیگاه نیمه شب، برای تو "دوست عزیز" تمومی نداره؟ چرا هر از چند گاه در خواب ؛ این طور بیمار -اون هم بیماری های عجیب و غریب - می بینمت ، پر از آشفتگی و ناراحتی؟ مطمینم که این خوابها بی دلیل نیست؛ اما چرا با وجود این همه فاصله و دوری، آشفتگی هات این طور روی ذهن من تاثیر می ذاره؟ ناراحت نیستم؛ روزگاری انرژی های مثبتت، همینطور به آرامش ذهنم کمک کرد و الان معترض این کابوسها و بی اعصابی بعدش نیستم، فقط از این ناراحتم که هیچ کمکی برات از دستم بر نمیاد. کاش می تونستم کمکی باشم، لااقل جای گوشه کوچکی از اون روزها و دعای خیر فرشته مهربان زمان پینوکیو.......