کاش من هم داشتم!

کاش من هم اعتماد به نفس آدم هایی رو داشتم که پیش فرض ذهنیشون (همون بای دیفالت مصطلح یعنی) اینه که حق با اونهاست و درست میگن و اشتباه نکردن. از همونها که تا هنوز دهانت به گفتن اشتباه کوچیک و بزرگی که مرتکب شدن باز نشده، فوری میگن: امکان نداره / محاله / شما خبر نداری، یا خییییلی که لطف کنن و احترامت رو نکه دارن بگن مطمینی؟! تا در مورد مسیله جدیدی اطلاع رسانی می کنی که هنوز خبر ندارن، داده های قبلی رو به رخ میکشن و محال ممکن میدونن که این طوری باشه. پذیزش اشتباهی که کاملا محرز شده و درست کردنش - حتی در حد تغییر شماره فرمی که اشتباه زدن - هم که با خداست! 

چقدر سخت که از شش نفری که باهات کار میکنن و مسیولیتشون با توست، دقیقا دو تا از این آدمها وجود داشته باشن!!

* اما خب، واقعا کاش من هم میتونستم این همه اعتماد به نفس  داشته باشم و از خودم و کارهام مطمین باشم......