فکر می کنم باید تغییرات اساسی در خودم بدم. رابطه ام با آدم ها نیاز به یک خانه تکانی اساسی داره.
همیشه مهربان بودم. همیشه حاضر و در دسترس هستم. همیشه نقص کار بقیه رو پوشاندم و نگذاشتم جایی اشتباه پیش بیاد و کسی هم از دلیلش با خبر بشه. همیشه رعایت همه چیز رو کرده ام و هیچ اولویتی برای خودم قائل نبودم. همیشه سعی کردم در خوبی و حتی ابراز محبت ؛ فارغ از رفتار طرف مقابل و حتی احتمال سواستفاده پیشقدم باشم. اما خب نتیجه اش شده یک عده آدم راحت و بعضا حتی بی مسئولیت، که میدونن همیشه کنارشون هستم و خطاهاشون رو پوشش میدم و بدخواهیشون رو هم نمی کنم و یک عالمه فشار روی خودم و عاقبتش هم تنهایی بار این همه مشغله ذهنی و مسئولیت رو به دوش کشیدن.
از امروز دیگه سعی می کنم از این خودم فاصله بگیرم. جدی تر رفتار کنم و وظایف و انتظارها رو رسما بگم و اشتباهات رو هم به جای بی سر و صدا اصلاح کردن؛ لااقل به خودشون منتقل کنم. قرار نیست به خاطر خوبی و مهربانی، همه زحمتها با من باشه و هر ناملایمتی رو تحمل کنم. باید اون روی گل آبی بیرون بیاد تا بساط این همه سواستفاده و ادعا جمع بشه. همه تلاشم رو خواهم کرد؛ امیدوارم که بتونم.
من و روزها...برچسب : نویسنده : 7bagheatlasi5 بازدید : 19