من و روزها

بعد از اون لرزیدن های غیر منتظره و باور این که خطر می تونه این قدر نزدیک باشه، آرامش خیالم رو از دست دادم..... از دوران مدرسه و تحقیق در مورد "فرآیندهای درونی تغییر دهنده زمین"، خیلی بیشتر از معمول، از خطرات زلزله می دونستم. چند زمین لرزه خفیف ر‌و هم که در طول زندگی دیده بودم. اما واقعیت این بار، با همیشه فرق داشت. حس این که آواره شدن میتونه این قدر ساده اتفاق بیفته، نگرانی خانواده ای که اون سر شهر هستند و‌نمیدونی چه حالی دارن، فکر خواهران دور از وطن و تشدید بی قراریشون در بی خبری، از دست رفتن خانه و زندگی و کار و ویرانی و ....... انگار یک نگرانی دایمی، همیشه همراهیم می کنه. به هر تکان کوچکی از جام می پرم، با هر لرزشی، هشیار میشم و فکر میکنم که خودم هستم یا زمین زیر پام می لرزه. قبل از این هم شبها چندان خواب راحتی نداشتم و به کوچکترین صدا یا حرکتی از خواب می پریدم. اما حتی صدای تردد بونکر سیمان توی کوچه و لرزش شیشه هم باعث ترسم نمی شد. اما حالا هر تک صدای آرام، نه تنها بیدارم  می کنه، که کاملا طپش قلب می گیرم و حتما باید از جام بلند بشم و‌چرخی توی خونه بزنم و اخبار رو‌ چک کنم که جایی نلرزیده باشه و بعد هم باززکلی طول بکشه تا خوابم ببره. خوردن آرامبخش یا قرص خواب هم فایده نداره که اون وقت اگر زلزله واقعی باشه، ممکنه هشیاری کافی برای مراقبت از خودم رو نداشته باشم..... دو هفته است که , ...ادامه مطلب

عاقبت لرزید: ترسناک و طولانی. جز " یا علی" نونستم چیزی بگم. لرزیدم. بیشتر از زمین. توی دلم هم لرزید و یخ کرد. فاجعه، وحشتناک ترراز این حرفهاست، کاش هرگز رخ ندهد.....امروز روز خوبی بود. علیرغم  شلوغی و کار زیاد، مفید بود. دو تا کار خوب کردم و ارزاق دو نفر رو بردم در خونشون تحویل دادم. کاملا سهوی و اتفاقی، دل عاشق دلخسته رو شاد کردم. ( محاله توضیح بدم یعنی چی! )؛بعد هم رفتم ملاقات دوست جان بستری در بیمارستان و یک ساعت و پنجاه دقیقه تما‌م، یک دل سیر حرف زدیم. بعد هم شکم جان به یک کشک بادنجان با نان بربری مهمان شد. اگر شب آخر بود، حتما لبخند به لب از دنیا رفته بودم.  خوشبختی، تکرار همین خوبی ها و شادمانی های کوچک هست ...... پروردگار عزیز،لطفا بلا رو  از مردم این سرزمین دور کن و ما را از خشکسالی و دروغ، حفظ کن...., ...ادامه مطلب